تفاوت DCP و MCP برای حیوانات چیست؟

به طور کلی در, احشام و مرغ دريافت كردن فسفر کمتر از آنها باید. این به این دلیل است که میزان فسفر موجود در خوراک سبزیجات افزایش می یابد فقط 30% از آنچه اساساً مورد نیاز است, و حتی پس از آن, فقط نصف جذب شد. حیوانات مزرعه ای با رژیم غذایی دارای کمبود کلسیم و فسفر اغلب از سلامت زیر رنج می برند چالش ها و مسائل:

• رشد محدود
• بدتر شدن اشتها
• اختلال در فرآیند معدنی سازی استخوان
• کاهش بهره وری, به دنبال آن کاهش مصرف و هضم خوراک; اختلالات گوارشی, پوست اندازی, و ریزش پر/مو
• کاهش یا توقف کامل رشد

منبع ضروری پیشگیری از این مشکلات را می توان در فسفات های معدنی یافت. اینها به عنوان مکملی برای خوراکهای ارگانیک برای به دست آوردن سطح مورد نیاز از محتوای P برای تولید بهینه و معدنی شدن استخوانها استفاده می شوند..

انواع اصلی فسفات خوراکی عبارتند از سه-, دی– و مونوکلسیم فسفات. مونوکلسیم فسفات (MCP) و دی کلسیم فسفات (DCP) رایج ترین فرم های مورد استفاده فسفات های خوراک معدنی هستند. را تفاوت اصلی بین این فسفات خوراک است محتوای فسفر.

در طول فرآیند تولید فسفات کلسیم با درجه خوراک, سنگ آهک (CaCO3) و اسید فسفریک (H3PO4) تحت شرایط با دقت کنترل شده با هم واکنش نشان دهند. وقتی این دو ماده با هم مخلوط شدند, به تعادل شیمیایی رسیده است, در نتیجه مخلوطی حاوی فسفات کلسیم مونوبازیک است (MCP) و دی بازیک کلسیم فسفات (DCP).

ترکیب واقعی افزودنی فسفات نهایی خوراک (مقادیر MCP و DCP) تحت تأثیر متغیرهایی مانند نسبت سنگ آهک به اسید فسفریک است, قدرت اسید فسفریک, درجه حرارت, و خلوص مواد خام مورد استفاده. با این حال, غلظت کل فسفر در نهایی درجه خوراک محصول فسفات همیشه با غلظت اولیه تعیین می شود H3PO4 در فرآیند تولید استفاده می شود.

تولید معمولاً با فرآیندهایی انجام می شود که مواد خام فسفات را با اسید سولفوریک حل می کنند. این ارزان ترین روش برای به دست آوردن اسید فسفریک است, و منجر به محصولی می شود که معمولاً برای تولید کود در نظر گرفته می شود. برای تبدیل اسید فسفریک به یک محصول با درجه خوراک, برای حذف ترکیبات فلوئور باید درمان شود, فلزات سنگین (مانند, سی دی, سرب, HG) و مواد نامحلول. فرآیند کلاسیک برای تولید خوراک فسفات شامل یک توالی از فرآیندها و عملیات جداگانه است. اینها هستند:

• حذف ترکیبات فلوئور و فلزات سنگین از اسید فسفریک از طریق یک فرآیند مرطوب
• فیلتراسیون لجن های حاوی ناخالصی
• خنثی سازی عناصر اسید فسفریک
• تبلور فسفات خوراک
• تصفیه
• خشك كردن
• خرد کردن

تجزیه و تحلیل مقایسه ای فسفات خوراک, توسط شیمیدانان موسسات تحقیقاتی پیشرو انجام شده است, نشان می دهد که بیشترین قابلیت هضم فسفات ها در ترکیب با a ثبت شد 2% محلول اسید سیتریک. بهترین نتایج توسط فسفات های خوراکی که حاوی فلوئور نیستند به دست آمد, زیرا بدن را با فسفر و کلسیم اشباع می کردند. در نتیجه, آنها مزیت مشخصی را در استفاده از مونوکلسیم فسفات ساخته شده از آن یافتند DCP غنی شده با اسید فسفریک درجه خوراک بدون فلوئور نسبت به سایر منابع فسفر. MCP دارای بالاترین میزان فسفر وزنی است, و دلیل اصلی این است که بسیاری از تولیدکنندگان و تولیدکنندگان خوراک شروع به تغییر کرده اند DCP به MCP.

حلالیت بالا و غلظت بهینه فسفر از MCP افزایش انعطاف پذیری در فرمولاسیون رژیم غذایی را ارائه می دهد. فرآیند تولید مورد استفاده باعث افزایش قابلیت هضم محصول نهایی و, از این رو, سرعت جذب رژیم غذایی را افزایش می دهد. شایان ذکر است که, MCP مشتق شده از DCP از طریق فرآیند تولید HCl به دلیل خلوص آن قابلیت هضم بالایی دارد., در حالی که دی کلسیم فسفات های بی آب کمترین ارزش تغذیه را ارائه می دهند. دلیل دوم تغییر تولید کنندگان خوراک از بی آب DCP به MCP.

منبع P Total P (%) P قابل هضم (% از کل)
دی کلسیم فسفات (DCP) (بی آب) 19.7 55
دی کلسیم فسفات (DCP) (آبدار) 18.1 77
مونوکلسیم فسفات (MCP) 22.6 84

مونوکلسیم فسفات پودری با رطوبت سنجی متوسط ​​است (گرانول 0.2-1.4 در اندازه میلی متر) – رنگ سفید یا خاکستری, و به راحتی در محیط آب حل می شود. در مقایسه با سایر منابع غیر آلی فسفر, مانند دی کلسیم فسفات و تری کلسیم فسفات, MCP دارای ویژگی ها و مزایای زیر است:

• اثرات مضر تعدادی از عناصر را خنثی می کند – سدیم, پتاسیم, منیزیم, و دیگران
• عملکرد صحیح قلب را تضمین می کند, سیستم عصبی و عضلانی, و همچنین بسیاری از اندام های دیگر
• هضم را بهبود می بخشد, با افزایش فعالیت آنزیم های گوارشی
• سیستم ایمنی بدن را تقویت می کند
• در جابجایی لیپیدها شرکت می کند, بیوسنتز پروتئین, و پاکسازی روده از مواد مضر
• کارایی کربوهیدرات را بهبود می بخشد, پروتئين, چربی, معدنی, و متابولیسم انرژی در بدن
• حاوی ناخالصی فلزات سنگین نیست
• بر روی آنزیم ها و ویتامین ها اثر مخربی ندارد, همچنین تأثیر پروتئین ها و اسیدهای آمینه را مسدود نمی کند
• دارای بالاترین درجه هضم است (فراهمی زیستی)
• حداقل مقدار فسفر در فضولات حیوانات آزاد می شود, محدود کردن آلودگی محیط زیست
• حاوی حداقل مقدار مخلوط معدنی برای حداکثر قابلیت هضم است