Bölüm 2. Kolin klorür : Çiftlik hayvanları için sınırlayıcı bir besin.

GEÇİŞ İNEK VE KOLİN BİYOLOJİSİ

Birkaç çalışma göstermiştir 50 için 60% geçiş ineklerinin orta ila şiddetli karaciğer yağlanması (Bob ve ark., 2004). Bu çalışmalar çok sayıda
Sığırların farklı genetik hatlarına ve değişen yönetim sistemlerine sahip ülkeler ve veriler sorunlu inekleri veya sürüleri temsil etmemektedir.. Bunlar arasında tutarlılık
çalışmalar, yağlı karaciğer gelişiminin inek biyolojisinin "normal" bir parçası olduğunu göstermektedir..
Yağlı karaciğer, kolin için klasik bir eksiklik semptomudur., Geçiş ineklerinin tipik olarak kolin eksikliği olup olmadığını sorgulamak mantıklıdır..

Buzağılamada, yağ dokusundan yoğun bir lipid mobilizasyonu periyodunu tetikleyen hormonal değişiklikler vardır ve bunun sonucunda, kan esterleşmemiş yağ asidi (NEFA)
konsantrasyonlar tipik olarak artar 5- 10 katına kadar (Grummer, 1993). NEFA yüksek kalmaya devam ediyor, daha az ölçüde olsa da, ineklerin yaşadığı erken laktasyon sırasında
negatif enerji dengesi. İnek kuru dönemden laktasyona geçerken karaciğere kan akışı ikiye katlanır. (Reynolds ve ark., 2003). NEFA konsantrasyonu ve kan akışı
Karaciğer tarafından ne kadar NEFA alındığını etkileyen en büyük iki faktör. Sonuç olarak, Karaciğer tarafından günlük yağ asidi alımı buzağılamada 13 kat artar, yaklaşık olarak 100
için 1300 iyi günler (Reynolds ve ark., 2003). Karaciğer tarafından alınan yağ asitlerinin tamamı depolanmaz ve karaciğer yağlanmasına katkıda bulunur.. ancak, Drackley ve ark., (2001) tahmin etti
doruk kan NEFA konsantrasyonu sırasında, yaklaşık olarak 600 g yatırılabilir 24 Saat, karaciğer yağında bir artışa karşılık gelen 6-7%, ağırlık tarafından. gibi bir
referans, yukarıdaki yağ 5% karaciğerde (ıslak olarak) veteriner topluluğu tarafından orta ila şiddetli yağlı karaciğer olarak kabul edilir. Bunu anlamak önemlidir
Karaciğer tarafından NEFA alımındaki çarpıcı artış, geçiş ineklerinin normal biyolojisinin bir parçasıdır ve şişman ineklerle sınırlı değildir., yetersiz beslenen inekler, ya da optimal olmayan koşullarda barındırılan inekler
ortamlar.

Karaciğere giren yağ asitlerinin en çok arzu edilen kaderi, karaciğere enerji sağlamak için tam oksidasyon veya karaciğerden trigliserit olarak yeniden esterleşme ve ihracat olacaktır.
çok düşük yoğunluklu bir lipoproteinin parçası olarak (VLDL). Hepatik oksidasyon yaklaşık olarak artar 20% geçiş döneminde (Drackley ve ark., 2001). Bu artış
buzağılama sırasında NEFA alımındaki ani artışla başa çıkmak için ineğin karaciğeri tarafından yapılan stratejik bir hareketi temsil etmez. Karaciğer metabolik olarak daha fazla hale geldiğinden oluşur.
D-pantotenat kalsiyum sadece. ne yazık ki, oksidasyondaki artış, karaciğere sunulan artan yağ asidi yükü ile başa çıkmak için yeterli değildir.. Yürütülen araştırma 25 yıl
önce Wisconsin Üniversitesi'nde (Kleppe et al., 1988) ve Michigan Eyalet Üniversitesi (Pullen ve ark., 1990) geviş getirenlerin trigliserit ihraç etme kapasitesinin düşük olduğunu ortaya çıkardı
Ruminant olmayanlara kıyasla karaciğerden VLDL olarak. Bu ve yağ asidi oksidasyonunu belirgin şekilde artıramama durumu, geçiş süt sığırlarının aşağıdaki durumlarda yağlı karaciğer geliştirmesinin nedenidir.
yüksek kan NEFA yaşıyor.

Kolin eksikliğinin karaciğerden VLDL trigliserit ihracatı için sınırlayıcı bir faktör olduğu artık açıktır.. Birçok türde gösterilmiştir., çok çeşitli kullanarak
deneysel yaklaşımlar, bu VLDL ihracat oranı, hepatik PC sentezi oranı ile yüksek oranda ilişkilidir. (Cole et al., 2011). Monograstrics ile beslenen kolin içeren modeller
yetersiz diyetler, kolin ve metionin eksikliği olan besiyerinde kültürlenen izole hepatositler,ve PC sentezinde yer alan genler için nakavt fareler (Cole et al., 2011). ilginç bir şekilde,
hepatik VLDL montajı ve salgılanması için başka herhangi bir fosfolipidin sentezinin gerekli olduğuna dair bir kanıt yoktur.. Diyet kolinden doğrudan PC sentezine ek olarak,fosfotidiletanolamin metilasyonu yoluyla PC'nin endojen hepatik sentezi vardır (PE). Sharma ve Erdman (1988) kanıtlanmış diyet kolinin süt ineklerinin rumeninde büyük ölçüde bozulduğu ve emilim için ince bağırsakta çok az miktarda bulunduğu. Duodenuma kolin akışı daha az arttı 2 iyi günler, serbest kolin alımı daha fazla artırıldığında bile 300 g/gün. bu nedenle,
Ruminantlar, PE'den PC'nin endojen sentezine geviş getirmeyen hayvanlardan daha fazla bağımlıdır.. Geçiş döneminde PE'den PC'nin endojen sentezi yeterli mi yoksa ineklerin kolin takviyesine ihtiyacı var mı?? Geçiş döneminde orta ila şiddetli yağlı karaciğer geliştiren geçiş ineklerinin yüksek oranı, birçok inekte endojen sentezin yeterli olmadığını göstermektedir..